Kılıcım düştü elimden
Eriyip gitti yüreğimde taştan aldığı ses
Dünya suskun bir deniz şimdi içimde
Ben değildim savaşları çıkaran, savaş çığlıkları atan
Ölmemek için indirdiğimde kılıcımı
Bir de ben oldum yıkılan
Söndü, kesildi toprağın ve denizin ezgisi
Issızlık bu yerlerde sonrasızlığın esintisi gibi
Sessizliğe uzanıyor bir ağacın gölgesi
Halil İbrahim Balkaş
(Yıldızlar Işıyacak adlı romanımdan)